Zbyt szybkie przystąpienie do tynkowania.

Wykańczać elewacje można dopiero kilka miesięcy po wymurowaniu ścian i przykryciu dachu. Po tym czasie budynek nie powinien już osiadać, a tynk – pękać wskutek tego. Należy poza tym zaczekać do zakończenia wszystkich prac mokrych, prowadzonych wewnątrz domu – ściany wewnętrzne winny być już otynkowane, a na dachu – zamontowane rynny.

Nierówne nakładanie tynku.

Najlepiej jeśli nanoszeniem tynku na ścianę zajmuje się jedna osoba i robi to bez przerw. Jeżeli nie mamy pewności, że wykonawcy utworzą tynk idealnie równo, bezpieczniej będzie wybrać taki o urozmaiconej fakturze, np. baranek. Wszelkie niedoróbki będą szczególnie widoczne na dużych powierzchniach i w ukośnie padającym świetle – słońce rano i wieczorem, a także światło sztuczne, np. z lamp ustawionych na trawniku.

Zbyt szybkie wysychanie tynków.

W upalne, słonecznie dni, gdy temperatura powietrza przekracza 25°C, warstwy te mogą zbyt szybko wysychać, zanim dobrze zwiążą się z podłożem -w konsekwencji mogą odpadać. Poza tym zbyt szybkie wysychanie może być spowodowane za suchym i zbyt chłonnym podłożem, zwłaszcza porowatym, jak beton komórkowy albo ceramika poryzowana. Taka ściana przed nałożeniem tynku wymaga więc pokrycia preparatem gruntującym, zmniejszającym chłonność.

Niestaranne murowanie ścian elewacyjnych.

Wznoszenie ścian elewacyjnych wymaga dużo większej dokładności niż ścian, w których wszelkie nierówności powierzchni oraz krzywe spoiny i tak zakryje tynk. Przy murowaniu ścian z cegieł klinkierowych czy wykańczaniu ich płytkami klinkierowymi, murarz powinien mieszać produkty z kilku palet, by na ścianie nie powstały fragmenty różniące się kolorystycznie od sąsiednich.

Użycie nieodpowiedniej zaprawy do murowania i spoinowania klinkieru.

Ściany z klinkieru mają być wznoszone tylko z użyciem specjalnych zapraw, przeznaczonych do tego rodzaju ceramiki. Zapobiegają one pojawieniu się na powierzchni klinkieru wykwitów, które trudno usunąć.

Niedokładne wypełnienie spoin między cegłami.

Murując cegły, spoinę w pobliżu lica ściany pozostawia się pustą i spoinuje się ją później. Wymaga to dużej staranności, bo masy do spoinowania mają zwykle bardzo gęstą konsystencję i dobre wypełnienie wąskiej szczeliny jest trudne. Czasem więc niesolidni wykonawcy ułatwiają sobie pracę, robiąc rzadszą masę. To poważny błąd, bo przy zbyt dużej zawartości wody – masa wysychając, nadmiernie się kurczy i mogą powstać szczeliny, umożliwiające penetrację wody.

Nakładanie kleju punktowo na płytki elewacyjne.

Przyklejając różnego typu płytki z klinkieru, kamienia, silikatów czy betonu, całkowicie pokrywa się klejem ich spodnią stronę oraz ścianę, do której będą przyklejane. Element należy silnie docisnąć i poruszyć nim na boki, ale nie wolno go opukiwać młotkiem. Dzięki temu klej dokładnie wypełni przestrzeń pod płytką, a jego ewentualny nadmiar wypłynie poza jej krawędzie. Trzeba go szybko usunąć zanim stwardnieje i będzie wyjątkowo trudny do usunięcia.

Zrezygnowanie z konserwacji drewna na elewacji.

Co kilka lat drewno wymaga oczyszczenia i ponownego zabezpieczenia przed wpływem czynników atmosferycznych. Do tego celu stosuje się impregnaty wnikające w głąb drewna. Chronią one również przez rozwojem grzybów i owadami. Wybór preparatów jest szeroki. Obejmuje produkty bezbarwne lub delikatnie nadające drewnu pożądany odcień. Można też zdecydować się na kryjące preparaty barwiące drewno na dowolny kolor.

Facebook Comments
Załaduj więcej podobnych artykułów
Załaduj więcej Redaktor
Załaduj więcej Mury

Dodaj komentarz

Sprawdź też

Kompleksowy Przewodnik po Sprzęcie do Osuszania Budynków

Wprowadzenie Osuszanie budynków jest kluczowym elementem w branży budowlanej, zwłaszcza w …